Faces of Football: โครเอเชีย- จดหมายถึงทีมชาติ

ถึงทีมชาติโครเอเชีย,

ก่อนอื่นเลยฉันหวังว่าพวกคุณจะมีฤดูกาลที่ยอดเยียมและตั้งตารอการเริ่มต้นของศึก ฟุตบอลโลก มากอย่างที่ฉันคาดหวัง

ฉันยังจำได้ขึ้นใจถึงจดหมายฉบับแรกที่ฉันได้เขียน มันเป็นปี 1998 ช่วงซัมเมอร์หลังจากที่เราคว้าเหรียญทองแดงในศึก ฟีฟ่า เวิลด์คัพ ฉันมีอายุได้ 8 ปีและได้เห็นฟุตบอลในทุกๆ แห่ง ญาติของฉันได้เขียนจดหมายไปถึงนักเตะที่พวกเราชื่นชอบ (ที่ฉันคิดว่าเราอาจตกหลุมรักพวกเขา) - นักเตะคนโปรดของฉันเวลานั้นคือ โกรัน วลาโอวิช ส่วนตอนนี้คือ ดาริโอ ซิมิช ทั้งคู่เป็นส่วนหนึ่งของทีมที่ยอดเยี่ยมซึ่งฉันยังจดจำชื่อนักเตะทุกคนได้เป็นอย่างดีแม้เวลาจะล่วงเลยไปแล้ว 24 ปี

นั่นคือสิ่งที่ทำให้ ฟุตบอลโลก มีความหมายกับฉันในเวลานั้น ฉันมั่นใจว่าเด็กๆ ส่วนใหญ่ก็รู้สึกเช่นเดียวกันกับฉัน ให้หลังจากช่วงเวลาที่ยากลำบากในช่วงต้นทศวรรษที่ 1990 การได้เล่นกับเพื่อนบนท้องถนนหรือบนสนามฟุตบอลนั้นเป็นประสบการณ์ที่ยอดเยี่ยมที่สุดของเรา

ฉันยังคงจำได้ดีถึงการเฉลิมฉลองแม้กระทั่งในหมู่บ้านเล็กๆ ที่ฉันเติบโตขึ้นมากับเกมที่เราคว่ำ เยอรมนี ลงได้ แต่คำถามคือเราจะสามารถทำมันได้อีกในปีนี้หรือไม่ เพื่อที่จะได้ให้ลูกสาวตัวเล็กของฉันจะได้มีความทรงจำที่มหัศจรรย์นี้ตราตรึงอยู่ในวัยเด็กของเธอด้วยเช่นกัน

พวกคุณตระหนักดีว่าหลายสิ่งหลายอย่างใน โครเอเชีย ได้เปลี่ยนแปลงไป รวมทั้งความเป็นไปของโลกตลอด 24 ปีที่ผ่านมานี้อีกด้วย แต่เรายังคงหมกมุ่นอยู่กับฟุตบอลและกับทีมชาติไม่ว่าจะช่วงเวลาที่ย่ำแย่หรือช่วงเวลาที่ดี - ไล่เรียงตั้งแต่การตกรอบคัดเลือกเมื่อปี 2010, การทำได้เพียงคว้าตำแหน่งรองแชมป์ในทัวร์นาเมนต์ก่อน - ชีวิตและลมหายใจของ โครเอเชีย ยึดโยงอยู่กับทีมชาติในระหว่างทัวร์นาเมนต์สำคัญตลอดมา

ฉันมั่นใจว่าพวกคุณก็ไม่ต่างจากเราที่ยังคงไม่มีวันลืมซัมเมอร์ 2018: ทัวร์นาเมนต์ที่เราเฉลิมฉลองกันบ้าคลั่งเมื่อนักเตะของเราเดินทางกลับถึงบ้าน เราอยากที่จะเห็นพวกคุณทำอย่างเดิมได้อีกครั้งแม้ว่า เวิลด์คัพ ครั้งนี้จะมีความแตกต่างในหลายๆ ทางต่างจากครั้งก่อน รวมทั้งยีงจัดขึ้นในฤดูหนาว ฉันตระหนักดีว่าชาว โครแอต จำนวนมากจะเดินทางไปเชียร์ทีมที่ กาตาร์ และบรรยากาศในประเทศของเราก็จะน่าทึ่งเช่นกัน คุณก็รู้ว่าพวกเรามีอารมณ์ร่วมกับทีมชาติมากเพียงใด และการหนุนหลังทีมจะสามารถยกระดับทีมได้มากแค่ไหนในช่วงเวลาที่ยากระหว่างการแข่งขัน

บรรยากาศเป็นสิ่งสำคัญสำหรับชาว โครแอต - พวกเราเป็นคนเปราะบางทางอารมณ์และมีอารมณ์ร่วมสูง ฉันรักในการที่มีบรรยากาศที่ดีในกลุ่มนักเตะของเราด้วยเช่นกันทั้งในและนอกสนาม ฉันหวังว่าบรรยากาศดังกล่าวจะต่อเนื่องไปตลอดทั้งทัวร์นาเมนต์ (และหลังจากนั้นด้วย!) เรามีส่วนผสมทั้งนักเตะอายุน้อยอย่าง ยอสโก้ กวาร์ดิโอล กับ ลอฟโร เมเยอร์ กับกลุ่มแข้งประสบการณ์สูงนำโดย ลูก้า โมดริช - ซึ่งในมุมมองของฉันมันดูจะเป็นส่วนผสมอันนำไปสู่ความสำเร็จ ฉันตื่นเต้นที่จะได้เห็นว่าเราจะไปได้ไกลเพียงใด

ถึง ซลัตโก้ ดาลิช: งานของคุณไม่ได้ง่ายเลย! บางครั้งมันเป็นเรื่องหนักหนาที่จะต้องเลือกจัดทีมลงเล่นเมื่อคุณมีทรัพยากรนักเตะที่ดีจำนวนมากให้เลือกใข้งาน แต่ฉันมั่นใจว่าคุณจะทำผลงานได้ดีอีกครั้ง โดยหลังจาก 5 ปีที่น่าทึ่งในตำแหน่งกุนซือ คุณรู้จักนักเตะในทีมมากกว่าใครๆ คำแนะนำเดียวของฉันก็คือให้ส่ง อันเดรย์ ครามาริช ลงเล่นในตำแหน่งที่เขาถนัด (พวกเราเติบโตมาจากหมู่บ้านเดียวกัน และแน่นอนฉันค่อนข้างเอนเอียงเข้าข้างเขาเล็กน้อย)

ถึงเหล่านักเตะ: ทำผลงานในสนามให้ดีที่สุด จงกระหายอย่างที่พวกคุณเคยเป็นใน รัสเซีย เมื่อปี 2018 และอาจจะกลับบ้านมาพร้อมกับถ้วยรางวัลให้ได้ในครั้งนี้ มันจะเป็นไปได้ไหม? ก็นะ ฟุตบอลลูกกลมๆ, เรามีทีมที่ยิ่งใหญ่, ฉันคิดว่าอะไรก็สามารถเกิดขึ้นได้! แค่เล่นทุกๆ เกมให้เป็นเหมือนกับนัดชิงชนะเลิศเท่านั้นเราก็ยอมรับได้

ฉันจะเชียร์ทีมจากบ้านใน โครเอเชีย ที่เมือง วาราซดิน บ้านเกิดของ ดาลิช และจะอธิบายให้ลูกสาวของฉันเข้าใจว่ามันไม่ใช่เรื่องเลวร้ายที่คุณแม่ของเธอจะตะโกนดังลั่นใส่หน้าจอโทรทัศน์!

ขอให้โชคดีและ u boj u boj za narod svoj!

อนิตา