Faces of Football: ฝรั่งเศส - จดหมายถึงทีมชาติ

ถึงทีมชาติ ฝรั่งเศส,

ผมชื่อ คิน พ่อแม่ของผมมาจาก ฮ่องกง และ จีน ดังนั้นพวกเราจึงไม่ได้มีความเกี่ยวข้องใดๆ กับ ฟุตบอล เป็นพิเศษ เมื่อครั้งที่ผมยังเด็ก กีฬาที่เราเล่นกันในบ้านของเราก็คือปิงปอง เรามักจะเล่นปิงปองกันเสมอ ผมเริ่มต้นเล่นฟุตบอลระหว่างพักเบรคกับเพื่อนโดยพยายามลอกเลียนแบบท่าเตะพิเศษอย่างที่เราเห็นจากการ์ตูนเรื่อง กัปตันซึบาสะ

ตอนนี้ผมรักฟุตบอล มันเป็นแพสชันของผมร่วมกับการเดินทางและการถ่ายรูป ดังนั้นการได้ทำทั้ง 3 อย่างไปพร้อมกันมันจึงเป็นเรื่องสุดพิเศษ

มีช่วงเวลาสุดพิเศษตลอดระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมากับการได้เดินทางเพื่อดูเกมที่พวกนายลงเล่น และบางช่วงที่ไม่ค่อยยอดเยี่ยมนักเช่นกัน

ความทรงจำครั้งแรกๆ ของผมกับทัพ เลส์เบลอส์ คือผลงานยอดเยี่ยมของ ซีเนดีน ซีดาน ในเกมกับ นอร์เวย์ ย้อนกลับไปในปี 1998 ที่ผมดูผ่านการถ่ายทอดสดทางโทรทัศน์ เกมลงเอยด้วยผลเสมอ 3-3 แต่ผลสกอร์มันไม่สำคัญนัก สิ่งพิเศษคือการได้ดู ซิซู ลงเล่นต่างหาก

ตอนนั้นผมอายุได้ 11 ปีและจำได้ว่าเห็นเหล่านักเตะและทีมงานโค้ชผ่านหน้าไปต่อหน้าต่อตาที่หน้าร้านซูเปอร์มาร์เก็ตของพ่อแม่ของผม ให้หลังจากชัยชนะเหนือ บราซิล ในปีเดียวกัน

ผมมักจะฝันถึงการได้เห็นทีมลงเล่นในสนามแข่งขัน ความฝันของผมกลายเป็นความจริงในอีก 10 ปีให้หลังเมื่อได้ดูเกมที่พวกคุณเล่นกับ อุรุกวัย มันเป็นหนึ่งในเกมแรกๆ ของ อูโก้ ยอริส

นับตั้งแต่นั้นผมมักทำทุกทางเพื่อให้เข้าไปอยู่ในสนาม ดูพวกคุณเล่นมากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ ผมขับรถระยะทางไกล 5,000 กิโลเมตรเพื่อดูเกมของพวกคุณ เคยขับรถตะลุยไปทั่วยุโรปเพื่อดูเกม ยูโร 2020 ผมยังเคยตกงานมาแล้วเพื่อที่จะลาพักร้อนตามพวกคุณไปยัง รัสเซีย โชคดีเป็นอย่างมากที่มันคุ้มค่าสุดๆ ที่เราคว้าโทรฟี่มาครองได้!

น่าเศร้าที่ผมจะไม่สามารถเดินทางไปยัง กาตาร์ ได้ในหน้าหนาวนี้ ผมจะไม่สามารถสร้างความทรงจำที่จะคงอยู่ไปตราบชั่วชีวิตร่วมกับเพื่อนของผมได้อีกต่อไป ผมจะไม่สามารถตะโกนร้องเพลง ลา มาร์เซยาส์ ก่อนเกมที่สนามได้ แต่ผมจะหนุนหลังพวกคุณอยู่ที่บ้านและหวังว่าพวกคุณจะสามารถคว้าถ้วยแชมป์กลับสู่ ฝรั่งเศส ได้เป็นครั้งที่สาม

ขออวยพรให้พวกคุณโชคดี

คิน