Faces of Football: อิหร่าน - จดหมายถึงทีมชาติ
โดย โตมร นวลประเสริฐ
ถึงทีมชาติ อิหร่าน,
ผมเป็นแฟนบอลของทีมชาติ อิหร่าน และติดตามเชียร์มาเป็นเวลาราว 30 ปีแล้ว หรือให้ระบุตัวเลขชัดเจนก็คือ 38 ปี ผมเกิดในปี 1984 และแน่ใจว่ายังไม่รู้เรื่องราวเกี่ยวกับฟุตบอลมากนั้นในเวลานั้น และไม่รู้ว่า ทีมเมลลี คืออะไร..
ผมรักฟุตบอล ผมภูมิใจที่เป็นแฟนบอลของ อิหร่าน ซึ่งเป็นความรักที่ยิ่งไปกว่าเกมการหลงรักเกมที่สวยงาม
ผมจำได้ดีถึงช่วงเวลาพิเศษกับ ทีมเมลลี แต่เหตุการณ์ที่ตราตรึงสำหรับอย่างไร้ข้อสงสัยคือประตูตีเสมอทีมชาติ ออสเตรเลีย ของ โคดาดาด อซิซี ในปี 1997 ที่พาเราผ่านเข้าไปเล่นใน ฟุตบอลโลก รอบสุดท้ายเป็นครั้งแรกในรอบ 20 ปี ผมดูเกมนั้นอยู่กับครอบครัวและจะไม่มีวันลืมความยินดีที่เกิดขึ้นในขณะที่ลูกบอลไปซุกที่ก้นตาข่าย ตอนนี้ผมไม่ได้อาศัยอยู่ใน อิหร่าน อีกแล้วแต่ทุกครั้งที่ผมได้ดูทีมชาติลงเล่นผมจะจินตนาการถึงภาพของผม พ่อแม่ และน้องชายจับจองนั่งอยู่บนโซฟาคนละตัวจากคนละมุม เชียร์นักเตะคนเดียวกัน
ในอีกทางหนึ่ง ทีมชาติ อิหร่าน ช่วยคงสายสัมพันธ์ระหว่างประเทศของผมกับครอบครัว
ผมย้ายถิ่นฐานมายัง ดับลิน ผมมีโอกาสที่ได้ดูเกมสนุกในผับ ไอริช เพื่อนชาว ไอริช ของผมบางคนอยู่เป็นเพื่อนดูเกมกับ อังกฤษ และ เวลส์ ที่ผมได้สนุกกับแมตช์นั้นเป็นอย่างมาก ผมคาดหวังว่าเพื่อน ไอริช ของผมจะเชียร์ อิหร่าน - โดยเฉพาะในเกมที่เราพบกับ อังกฤษ!
อิหร่าน ได้รับการคาดหวังว่าจะทำผลงานได้ดีกับ อังกฤษ แฟนบอลส่วนหนึ่งเขื่อแบบนั้นว่าเรามีโอกาสที่จะจบรอบแบ่งกลุ่มด้วยอันดับที่ 2 เพื่อผ่านเข้าสู่รอบ 16 ทีมสุดท้าย
แท็คติกเป็นสิ่งสำคัญของทีม เมลลี โดยเฉพาะการตั้งรับอย่างแน่นหนาเพื่อสวนกลับเร็ว ผมรักการได้เห็นความเข้มข้นและกระตือรือล้นทำงานอย่างหนักของทีมเรา เช่นเดียวกับการสนุกไปกับการโจมตีแบบกลุ่มเมื่อเราแย่งบอลกลับมาอยู่ในการครอบครองได้
นักเตะคนโปรดของผมอย่างไม่ต้องสงสัยคือ ซาร์ดาร์ อัซมูน ให้หลังจาก 10 ปีที่เขาประสบความสำเร็จในลีก รัสเซีย เขาเพิ่งได้ย้ายไปร่วมทัพ ไบเออร์ เลเวอร์คูเซน ด้วยสถิติ 41 ประตูจากการลงสนาม 65 นัดของเขากับ อิหร่าน ผมมั่นใจว่าเขาจะเป็นดาวเด่นของเราที่ กาตาร์
ผมภูมิใจที่สามารถพูดได้ว่า อิหร่าน เป็นหนี่งในทีมที่แฟนบอลมีแพสชันมากที่สุดใน เอเชีย เราตระหนักดีว่าชื่อเสียงของเรากระฉ่อนไปทั่วโลกเพราะสิ่งนี้ เพลงเชียร์แรกที่ผมนึกถึงและเป็นเพลงที่โด่งดังของเราที่ผมจำได้ว่าร้องในสนามคือ ‘’ฮัมเล ฮัมเล, ทีม อี อิหร่าน, โดล เบซาน ยัลลา กาห์เรมาน’ ผมมั่นใจว่าเราจะได้ยินเพลงนี้อีกครั้งในทัวร์นาเมนต์ที่ กาตาร์
ตอนนี้มันคือช่วงเวลาที่น่าจับตาที่สุดในประวัติศาสตร์ของ อิหร่าน หลังการเสียชีวิตของ มาห์ซา อมินี วัย 22 ปีที่สิ้นชีวิตอย่างน่าสงสัยให้หลังจากการถูกจับกุมของเจ้าหน้าที่ตำรวจศีลธรรม สร้างอาการจุกที่อกให้กับคนในชาติเป็นเวลาหลายเดือน โดยในช่วงเวลานี้ เวิลด์คัพ อาจไม่ใช้สิ่งสำคัญที่สำหรับแฟนบางราย แต่มันคงจะยอดเยี่ยมไม่น้อยหากทีมชาติของเราจะสามารถสร้างความภาคภูมิใจให้กับเราที่ กาตาร์ ได้
ผมขออวยพรให้พวกคุณประสบความสำเร็จที่ กาตาร์